Dag 7 en 8 Brownsberg

Vroeg op en even paniek!: Erik zoek! Al een uur. Die bleek dus jullie te vermaken met het bijwerken van deze site.
Half 7 aan het ontbijt want om 8 uur worden we opgehaald. (Tenminste......surinaamse 8 uur).
De stad uit richting Brownsberg. Met een groep van totaal acht mensen. Op de eerste rotonde bijna in de file vanwege een ongeluk en zelf bijna klem tussen een vrachtwagen die toch ook door wilde en een cementauto. Gelukkig deed onze chauffeur net of er niks aan de hand was, doorrijden dus!
Volgens onze gids was het eerste deel van de weg geasfalteerd en daarna zou het slecht worden, maar asfalt met veel gaten lijkt ook op een bauxiet weg met wasbord. De weg is in 37 jaar lang niet veranderd dus.
De chauffeur dacht de gaten onopgemerkt te houden door eroverheen te "vliegen" .
De rit zou ongeveer drie uur duren. Na 5 minuten hadden we de eerste stop bij een chinese winkel. De volgende stop was ongeveer anderhalf uur later. Door elkaar geschud en met onze blaas op springen mochten we even bij komen van het eerste deel, met koffie, broodje gezond en loempia.
Vlak voor de klim nog een stuk glad asfalt, omdat de bewoners van het aanliggende dorp anders stoflongen krijgen.
En die klim was heftig naar 473 meter boven de zeespiegel! In onze ogen een redelijk onbegaanbaar weggetje met veel ravijn ernaast en de chauffeur die daar duidelijk vaker heeft gereden.
We werden ondergebracht in een huis op neuten (palen) genaamd Kwatta.
Per twee een eigen slaapkamer, beneden een kamer voor de gids en de "keuken". Daarnaast twee KOUDE douches en twee w.c.'s.
Een wandeling naar het hoogste punt gemaakt met uitzicht over het Brokopondomeer en aan de andere kant eindeloos oerwoud.
We hebben apen zien slingeren (geen slingerapen), we hebben brulapen gehoord, van ver en dichtbij. Jammer genoeg niet kunnen zien.
Erik heeft laten zien dat hij nog jong van lijf is door nog effe met de jongsten van de groep naar de Irene vallen te lopen. Totaal staat hier zo'n drie uur voor en ze waren in de helft van de tijd terug, wel doorweekt van het zweet. Knap!!!! Wij (Judith, Hans en ik) hebben zitten chillen onder een bijzondere boom met hele mooie blauwe vogeltjes.
Om 11 uur zou het licht uitgaan (de generator wordt dan stopgezet) maar wij lagen voor die tijd al in bed.
De wekker ging om half 6 om een kwartier later het begin van de zonsopgang te kunnen meemaken. Mooi! Wel wolken.
Na een uitgebreid ontbijt naar de Leovallen gelopen. Pfoeii!!!! wat een klus was dat.
Na de lunch weer op de terugweg. Op het laatst door heftige plassen en zelfs glijden, door een recente plaatselijke regenbui.
Rood en heeeeeeeeeel stoffig (van de bauxiet) en moe weer in het hotel aangekomen. We mochten er eerst niet in omdat ze ons niet herkenden door dat stof. Na een verkwikkende douche en eten weer voor jullie aan het werk.
Zondag (morgenochtend) zitten we om 8 uur al weer in de bus naar ............... Wageningen en Nickerie tot en met woensdag.